صادق جون(ایووووووووووووووووووووق)

یعنی خیلی تحمل کردم برا این عتیقه شعر گفتم

بدیدم  قوچی  از  قوچان  بیامد

زشاخش چون خری بر جان بیامد

نشستش  بر به جانم با  دو  شاخش

دو  شاخش را  شکستم  سم  بیامد

اینقد حالمو با این ساقه طلاییت به هم زدی گفتم تو شعر بیارم بلکه دیگه نخریش

البته به شعرم هم گند زد اما وجودش لازم بود

فیسو کردی فیضو اما ناشناسی پیش ما

گر علمداری به فیست جوجه ای بر پیش ما

من نگفتم سوتیت از آن سفر با بچه ها

مرده شورت را ببردم کم بخر ساقه طلا

یه شعر نو هم گفتم میذارم ولی کاستی های زیادش رو به بزرگواریتون ببخشید

راسی در مورد صادق نیستا 

گفتم بگم چون جو گرفته بودش فکر کرده برا اون گفتم با اون ریششاش

سوز سرمایت

ز آتش می فزآید سوز را

نازینا

بی وفا

کمتر بسوزان

من ندارم طاقت این آتش و این سوز را

آتش عشق تو بر چشمان عقلم

شعله ای چون تیر شد

قلب این دیوانهِ عاشق

از غرورت پیر شد

خون بگریم من زقلبم با دوچشمم بر تو عشقم

تا ببینی عاشقی گشتم ز عشقت 

سردیت

از من

بگیری

گرمیت را هدیه داری!!!!!!!!!!!!

خب انشالله از هفته بعد شعرهای استاد محمودی رو هم میخونیم

محمودی لو دادم شاعر شدی هفته بعد پس منتظر شعرت هستیم برادر جان